فریب اعداد را نخورید

« فریب اعداد را نخورید،آنها فقط از تعداد حرف می زنند و این محدودیت بزرگی است.فرض کنید ۱۰۰ خوک و ۱ آدم دارید،اعداد فقط می گویند که نسبت آنها ۱۰۰ به ۱ است و بس.آنها نمی توانند از قدرت اقلیت چیزی بگویند.»

کیم_وو_چونگ

 

با تکنیک پومودورو زمانتان را مدیریت کنید

فن پومودورو یا تکنیک پومودورو یکی از روش‌های مدیریت زمان، ابداع‌شده توسط فرانچسکو چیریلو است. بر طبق این روش بهترین تکه زمانی برای کار کردن ۲۵ دقیقه است که برابر است با مدت زمان لازم برای درست‌کردن سس پومودورو که یک  سس گوجه فرنگی سنتی ایتالیایی است. فرد پس از ۲۵ دقیقه کار باید برای مدت کوتاهی مثلاً ۳ تا ۵ دقیقه استراحت کند.

در این فن، هر بازه زمانی ۲۵ دقیقه‌ای یک پومودورو نامیده می‌شود و پس از هر چهار پومودورو یک استراحت طولانی‌تر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه‌ای وجود دارد.

چیریلو که یک نوآور و کارگشا در زمینه فنون بهبود فرایند شناخته می‌شود این فن را در اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی به دنبال تحقیقات در زمینه بهبود عادت‌های مطالعه خودش معرفی کرد. مفاهیم به کار رفته در این روش مشابه فنون جعبه بندی زمان و توسعه مکرر و فزاینده در زمینه طراحی نرم افزار است. ایده اصلی این روش این است که استراحت‌های مکرر می‌تواند به چابکی ذهن کمک کند.

اصول نگارش خبر (تیتر)

اجزاء تیتر

شما مجاز به نوشتن تیتر فرعی(روتیتر)، تیتر اصلی، سوتیتر و میان تیتر هستید. تیتر فرعی در واقع روتیتر است و همان‌طور که از اسمش مشخص است بالای تیتر اصلی و با حروف کوچکتر می‌آید. با حذف روتیتر نباید خللی به معنای تیتر اصلی وارد شود.

 سوتیتر نیز  با دو هدف به خبر اضافه می‌شود؛ کاربرد اول آن زیبایی خبر است و کاربرد دوم دادن اطلاعات بیشتر یا برجسته کردن قسمت‌های مهم است. سوتیتر معمولا میان دو نقل قول می‌آید.

خلاقیت و دوری از کلیشه

فاصله‌ی خلاقیت و کلیشه بسیار کم است و تفاوت آنها در «تکرار» است. برای مثال وقتی کانت گفت: «من فکر می‌کنم، پس هستم» برای نخستین بار جمله‌ی بسیار زیبایی بود؛ ولی تکرار بیش ازحد، آن را تبدیل به کلیشه کرد. سعی کنید در نگارش تیتر از کلیشه‌ها فاصله بگیرید.

قوانین را بشکنید

همانطور که گفته شد «باید»‌های تیترنویسی نسبی هستند. در صورتی که شکستن قوانین باعث زیبایی، گویایی و جذابیت خبر باشد می‌توانید بایدها را نادیده بگیرید. می‌توانید کلمات را تکرار کنید، فعل منفی بنویسید و یا تیتر سوال داشته باشید؛‌ اما بعضی قوانین مانند استفاده از نقطه در تیتر، قوانین ثابت هستند و جزو استثنائات نیستند.

اینستاگرام آن بخشِ خودشیفتۀ شخصیتتان را دوست دارد

آیا لایک‌های اینستاگرام و فیس‌بوک ما را به خودشیفتگانی مغرور بدل کرده یا از قبل هم همین‌طور بوده‌ایم؟

 

رسانه‌های اجتماعی در اصل به‌عنوانِ ابزارهایی برای ایجاد ارتباط با دیگران و بیرون از آمدن از تنهایی طراحی شده‌اند، اما در واقع، تجربۀ حضور در آن‌ها معمولاًحسی از تنهایی و انزوا به ما می‌دهد. شاید دلیل این تناقض، محدودیتِ این رسانه‌ها در بازنمایی کاملِ زندگی انسانی باشد. شبکه‌های اجتماعی ظرفیتی برای بیان غم‌ها، تردیدها و کاستی‌های ما ندارد و در مقابل، آن‌دسته از گرایش‌هایی را تقویت می‌کند که از اساس با همدلی در تضاد است.

 

 روزانه بیش از هشتادمیلیون عکس روی اینستاگرام بارگذاری می‌شود، بیش از ۳.۵میلیارد لایک ردوبدل می‌گردد و حدود ۱.۴میلیارد نفر، معادل بیست‌درصد کل جمعیت جهان، جزئیاتی از زندگی‌شان را بر روی فیس‌بوک منتشر می‌کنند.

رپورتاژ آگهی

انواع رپورتاژ آگهی

برخلاف تصور بسیاری از افراد، رپورتاژ آگهی تنها در قالب متن منتشر نمی‌شود و دارای قالب‌های دیگری است. علاوه بر قالب گزارش خبری، فرمت‌‌های متعددی نیز برای آن وجود دارد. به همین دلیل در وهله‌ی اول باید بدانیم که هر قالب رپورتاژ آگهی( یا حتی فرمت رپورتاژ اگهی ) را در کجا و چه زمانی استفاده کنیم.

اما جدا از قالب و فرمت رپورتاژ آگهی، ویسرت ویلیام نویسنده کتاب Governing health رپرتاژ اگهی را در سه دسته تقسیم‌بندی کرده است:

 

1.    

برخورد (conflict)

برخورد (conflict) اختلاف ها،درگیری و منازعه ها

این گونه رویداد ها حاوی برخورد( اختلاف، کشمکش یا درگیری) میان افراد، گروه ها، ملت ها و حیوانات یا... با یکدیگر در طبیعت است.برخورد ممکن است به صورت جسمانی یا فکری و ایدئولوژیکی باشد.

اگر کسی در این بعد خبری تردیدی دارد بهتر است به روزنامه ها نگاهی بیندازد. هر روز از این نمونه ها ده ها خبر در روزنامه ها چاپ می شود.دلیل اهمیت این ارزش خبری در این است که در برخوردها همواره احتمال برهم خوردن توازن موجود در جامعه میرود که تاثیر بر امنیت مادی و معنوی افراد دارد.

مثال:

*تظاهرات دانشجویی سراسر کره جنوبی را فراگرفت

*زلزله در ترکیه ۲۰ هزار نفر را کشت

*برخورو دو قطار ۱۹۰ کشته برجای گذاشت.

 

شهرت (Fame)

شهرت (Fame)

 اشخاص حقیقی و حقوقی و حتی بریخ از اشیاء هرگاه به خاطر فعالیت ها و معروفیتشان در جامعه ملی و فراملی شناخته شده باشند، ارزش خبری دارند‌

شهرت ممکن است بار معنایی مثبت یا منفی داشته باشد‌.مرگ یک فرد عادی با درگذشت یک فرد مشهور، ارزش خبری یکسانی ندارند.

مثال؛ وزیر صنایع فردا به آلمان می رود. رئیس جمهوری به آلمان می رود.معلمی در راه بازگشت به خانه جان سپرد.

در این سه مثال ارزش شهرت نمایان می شود، مشخص است کدام ارزش خبری بیشتری دارد.

بنابراین ارزش شهرت در مورد ذی روح و لی روح با توجه به معروفیت آن نزد جامعه ملی یا جهانی تعیین و ارزش گذاری می شود.

ارزش های خبری

دربرگیری (Impact)

رویداد هنگامی دارای ارزش در برگیری است که بر روی  تعداد زیادی از افراد جامعه تاثیری در زمان حال یا آینده داشته باشد.

دربرگیری در مورد  مخاطبان یک  رسانه نسبی است.

مثال: 

۱) شناسنامه کلیه(تمام) اتباع کشور تعویض می شود

2) اصناف بیمه اجباری می شوند

۳) عوارض خروج از کشور ۱۰ درصد افزایش یافت

به ترتیب اثری که  خبر اول بر عموم مردم دارد بیشتر است نسبت به مابقی.

البته هر خبرنگاری با توجه به مشی رسانه و مخاطبانش باید  ارزش خبری در برگیری را مورد ارزیابی قرار دهد.

 

روزنامه نگاری نوین

خبری که از طریق #وسایل_ارتباط_جمعی به اطلاع مردم می رسد باید درست(accurate) روشن(complete) و جامع(clear) باشد.یکی از مسئولیت های مهم #رسانه های خبری، ارائه اطلاعات درست به مخاطبان است. #خبرنگار باید رویداد را آن طور که اتفاق افتاده است، نه آن طور که مایل است اتفاق افتاده باشد به اطلاع مخاطبان برساند.

اولین سکه ای که در ایران رواج پیدا کرد

اولین سکه ای که در ایران رواج یافت، در زمان داریوش اول در سال 516 ق.م ضرب شد و نام آن دریک بود. 

هرودوت در مورد ضرب سکه دریک می گوید: او شاهی بود که از خود یادبودی گذارد که هیچ شاهی از خود باقی نگذاشته بود؛ و سکه دیگری که رواج داشت شکل بود به وزن 6.5 نقره.