حقیقت در غبار

زمانی که فضای سیاسی تنش زا و غبار آلود می شود؛ به همان میزان رسانه های زرد و زرد نویسان جامعه برای تیره تر کردن این فضا فعال تر می شوند؛ چرا؟  چون کانال تغذیه شان همین است، از همین اتفاقات و فرصت هاست که می توانند بر روی موج سوار شده و جذب مخاطب کنند. زرد نویسان ماهر به خوبی دریافته اند که چگونه باید با انتشار یک تحلیل، مقاله یا گزارش، در زمان­ ها و مکان­ های مناسب، احساسات مردم را بیشتر برانگیزانند.

اهمیت موضوع و ابهام موضوع و داستان، در زرد نویسی از ارزش بالایی برخوردار است. همان چیزی که در شایعه نویسی نیز نقش بارزی را ایفا می کند. پیام رسانه ای زرد، اکثراً از طرف مخاطبان توده ای مورد استقبال قرار می گیرد؛ تا آنجا که اگر تب جامعه بالا باشد، هیچ صدای دیگری در آن زمان قابل شنیدن نیست.

لُمپنیسم رسانه ای و رسانه های زرد

تخریب و ترور شخصیت افراد، ورود به حریم ممنوعه مردم، داستان پردازی های کشش دار، شگفت انگیز و دراماتیک و تکیه بر احساسات زود گذر و تبدار جامعه، محور دیگری به حساب می رود که رسانه های زرد را از سایر رسانه ها، متمایز می سازد. دقیقاً به همین دلیل است که رسانه های زرد، در جریان حوادث احساسات برانگیز، با تمام توان بر کوره احساسات مردم می دمند تا تعقل و حقایق در میان شعله های سرکش احساسات بسوزند.

به هر پیمانه که فضای سیاسی تنش زا و غبار آلود گردد؛ به همان پیمانه رسانه های زرد و زرد نویسان جامعه برای تیره تر کردن این فضا فعال تر می شوند؛ زیرا کانال تغذیه شان همین است.

ترویج فرهنگ هتک حرمت، لُمپنیسم زبانی، دور نگهداشتن مردم از اطلاعات معتدل و عقلانی و آموزش های نامناسب دیگر از جمله آسیب هایی به حساب می روند که توسط این نوع رسانه ها متوجه مخاطبان می¬گردد.

 

نشریات زرد، همواره با انتشار مطالب غیر جدی و سرگرم کننده، و یا مطالب تند، افراط گرایانه و احساسات برانگیز ذهن جامعه را به سوی بیراهه و عدم عوام زدگی می کشاند. پیچیدن زیاد به مسایل مربوط به فساد اخلاقی، شاخ برگ دادن به دوسیه های جنایی و توضیح دقیق روش های جانیان، تن فروشان و غیره که از خصوصیات رسانه های زرد نیز محسوب می شود نه تنها مفید نیست؛ بلکه جنبه بد آموزی نیز دارد و از نظر اخلاق حرفه ای ژورنالیستی نادرست تلقی می شود.

پیچیدن زیاد به مسایل از این دست، به هر انگیزه ای که باشد، شامل نوعی از تاکتیک های رسانه زرد می شوند و اذهان جامعه را مغشوش می کند.

 

زرد نویسی و رسانه های زرد

آخرین خبرها از سلبریتی مشهور در ویلای شخصی‌اش، راز قتل خانوادگی، خواننده معروف متهم به رسوایی اخلاقی شد، فوتبالیست‌ها چه ماشینی سوار می‌شوند و… حتما بارها این تیترها را در شبکه‌های اجتماعی و هم‌چنین برخی از خبرگزاری‌ها یا مطبوعات خوانده‌اید این اخبار نه فرهنگی هستند، نه در بخش ورزشی قرار می‌گیرند نه حوادث و نه هیچ شاخه‌ی دیگری، به این سبک محتواها، محتوای زرد گفته می‌شود و به رسانه‌ای که این سبک از محتواها را منتشر می‌کند رسانه زرد می گویند.

محتوای زرد خبرها و حواشی در رابطه با یک موضوع و یا بزرگنمایی درباره یک اتفاق را منتشر می‌کند و معمولا به زندگی سلبریتی ها شامل بازیگران، خواننده‌ها و ورزشکاران مشهور، حوادث و علوم ماورالطبیعی، حواشی سیاست‌مداران و دنیای سیاست و یا جنجال در سایر حوزه‌ها می‌پردازد.

اما جالب است بدانید که چند سالی است محتوای زرد علاوه بر دنیای سینما و تلویزیون و ورزش به کسب‌وکارها نیز واردشده و برخی از برندها برای توسعه کسب و کار خود به تولید محتوای زرد روی آورده‌اند. محتوای زرد معمولا در شبکه‌های اجتماعی بیشترین بازخورد را دارند. تولیدکنندگان محتوای زرد از علاقه مردم به سرک کشیدن در زندگی دیگران برای پربازدید کردن شبکه‌های اجتماعی یا رسانه خود استفاده می‌کنند.

سواد رسانه‌ای مثل نان شب واجب است؟

در عصر جولان فیک نیوزها، انفجار رسانه های زرد و ... سواد رسانه ای مثل نان شب واجب است.

سواد رسانه‌ای یا Media Literacy در یک تعریف کلی یعنی: یک نوع درک متکی بر مهارت که براساس آن می‌توان انواع رسانه‌ها و تولیدات مختلف آن‌ها را شناخت و از یکدیگر تفکیک و شناسایی کرد.حال این درک به چه کارمان می‌آید؟به زبان  ساده، سواد رسانه‌ای مثل یک رژیم غذایی است که  هوشمندانه مراقب است که چه موادی مناسب هستند و چه موادی مضر؛ چه چیزی را باید مصرف کرد و چه چیزی را نه و یا اینکه میزان مصرف هر ماده بر چه مبنایی باید استوار باشد.پ.ن: راجع به سواد رسانه ای بیشتر صحبت می کنیم.